16 кастрычніка 2020

1870-1883
1870-1883
Паходзіў са знатнага роду Рушчыцаў гербу Ліс, які паходзіў з Крэсаў каля Крэва. Бацька Эдвард, капітан царскай арміі, скончыў кадэцкі корпус - Брэсцкае ваеннае вучылішча. Маці, Альвіна (дзявочае прозвішча Мунк) па паходжанні была датчанкай з Борнхольма. Бацькі пазнаёміліся ў Ліепаі ў Латвіі падчас ваеннай службы Эдварда. Сямейныя гады Фердынанд правёў у радавым маёнтку Багданава. Да 13 гадоў ён вучыўся дома.

1893-1908
1893-1908
1893 - 1890 гг. - хадзіў у гімназію і адначасова вучыўся маляванню.1890-1892 гг. - вучыўся на юрыдычным факультэце ў Пецярбургскім універсітэце і як вольны слухач удзельнічаў у лекцыях у Пецярбургскай акадэміі выяўленчых мастацтваў.
1892-1897 гг. - вучыўся ў Акадэміі выяўленчых мастацтваў у Санкт-Пецярбургу ў Івана Шышкіна і Архіпа Куінджы. Шышкін, кіруючы студыяй пейзажу, летам выкладаў пейзажны жывапіс з прыроды, а зімой - з фатаграфіі, адыграў значную ролю ў фарміраванні творчай асобы Рушчыца. 1897 г. - дэбют на выставе дыпломных работ Пецярбургскай акадэміі выяўленчых мастацтваў. 1894-1897 гг. - адпачынак у Крыме, Рюгене, Борнхольме, паўднёвым узбярэжжы Швецыі ў пошуках новых матываў жывапісу. 1898-1902 гг. - мастацкае падарожжа па краінах Еўропы. Ён наведаў: Берлін, Кёльн, Парыж, Дзюнкерк, Астэндэ, Брусель, Базель, Люцэрн, Лугана, Мілан, Венецыю, Вену. Пасля адной з паездак ён напісаў карціну ``Зямля`` (1898).
1898 г. - вяртанне ў роднае Багданава.
1899 г. - першая індывідуальная выстава карцін Рушчыца ў Вільні.
1899, 1901-1902 гг. - удзел у калектыўных выставах з групай ``Свет Мастацтва ``
1900 г. - уступіў у Таварыства польскіх мастакоў `` Sztuka`` (“Мастацтва”)
1900 г. - удзел у выставах TПМ ``Мастацтва``, у выставе з нагоды 500-годдзя Ягелонскага універсітэта і ў штогадовых прэзентацыях Пецярбургскай акадэміі выяўленчых мастацтваў.
З 1899 г. - удзельнічаў у выставах Таварыства Заахвочвання Выяўленчых Мастацтваў.
1903 г. - арганізацыя выставы пад назвай Ars у Вільні
1904-1907 гг. - пражываў у Варшаве, удзельнічаў у падрыхтоўцы да адкрыцця Школы выяўленчых мастацтваў у Варшаве (разам з X. Дунікоўскім, К. Стаброўскім, К. Кжыжаноўскім, К. Ціхым). З 1904 г. - прафесар Акадэміі выяўленчых мастацтваў у Варшаве.
1907-1908 гг. - у якасці прафесара загадваў кафедрай пейзажу Акадэміі выяўленчых мастацтваў у Кракаве.
1908 г. - падрыхтаваў выставу польскага мастацтва ў Вене (разам з Юзэфам Мехоферам).

1909-1917
1909-1917
Ініцыятар адраджэння віленскага тэатра, аўтар сцэнаграфіі да: 1909 - “Лілі Венеды” Юліюша Славацкага, 1913 - ``Варшаванкі`` і ``Лістападаўскай ночы`` Станіслава Выспяньскага (1930).Член Камітэта па будаўніцтве помніка Адаму Міцкевічу ў Вільні.
Як аматар родных краёў, ён апублікаваў шмат артыкулаў пра помнікі Вільні і Віленшчыны. Ён таксама запісаў родныя матывы ў шматлікіх малюнках і карцінах.
21 лістапада 1910 г. - пачатак шматгадовага сяброўства з фатографам, піктарыялістам Янам Булхакам.
1911 г. - Ян Булхак застаецца адпачыць ў Багданаве. У наступныя гады ён шмат разоў вяртаўся ў маёнтак, трактуючы яго як увасабленне старой ідэі шляхецкай сядзібы і шляхецкага ладу жыцця. У 1931 г. ён прысвяціў Рушчыцу кнігу ``Падарожжы фатографа ў слове і вобразе. Пейзаж, убачаны праз аб'ектыў `` (Вільня, 1931).
10 кастрычніка 1913 г. - ажаніўся з Рэгінай Джынай Рок, маладзейшай за яго больш, чым на дваццаць гадоў. У саюзе нарадзілася шасцёра дзяцей: дачка Яніна (нарадзілася ў 1914), сын Эдвард (1915), сын Оскар (1917), дачка Эва (1922), сын Анджэй (1926), дачка Барбара (1928).
1916-1917 гг. - у маёнтку ў Багданаве размясціліся нямецкія войскі, затым сямейную сядзібу заняла Чырвоная Армія

1918-1936
1918-1936
1918-1919 гг. - суініцыятар стварэння факультэта выяўленчых мастацтваў пры Універсітэце Стэфана Баторыя ў Вільні. Ён стаў першым дэканам факультэта (гэтую пасаду займаў чатыры разы). У сваёй інаўгурацыйнай прамове (запісанай у яго часопісах) ён сказаў: «Сімвалам нашага факультэта з'яўляецца малады твар, а нашым знакам з'яўляюцца галінкі бярозы і ружы. Бяроза - гэта зачараванне знаёмых матываў, а ружы - прыгажосць агульнай культуры ``.1935 г. - прэзідэнт Ігнацы Масціцкі прысвоіў яму званне ганаровага прафесара Універсітэта Стэфана Баторыя.
1932 г. - часткова паралізаваны, заставаўся пад апекай дачкі і жонкі. Ён усё яшчэ малюе, выкарыстоўваючы ўмелую левую руку.
1935 г. - Рушчыц пераехаў з Вільні ў свой радавы маёнтак у Багданаве.
30 кастрычніка 1936 г. ён памёр у маёнтку Багдана. Пахаваны на мясцовых могілках. Ушанаваны шматлікімі ўзнагародамі: Камандорскі крыж Адраджэння Польшчы (1923), Залаты Крыж Заслуг (1928), Камандора Ордэна Св. Якуба (1932, Партугалія), афіцэра Ганаровага легіёна (Францыя), кавалера Ганаровай лігі (1921, Францыя), ордэнам каталіцкай Ізабэлы (1932, Іспанія).